خودم قبول دارم کهنه شده ام

آنقدر کهنه که میشود
روی گرد و خاک تنم یادگاری نوشت

...بنویس و برو...

نظرات 7 + ارسال نظر
حسام جمعه 8 فروردین 1393 ساعت 20:08 http://tak-setare-pop3.blogfa.com/

سلام ابراهیم جان

ایشالا که خداشفاش بده
ایشالا همه مریضا شفا پیدا کنن

انشالله داداش حسام عزیز
مر30

sandra چهارشنبه 28 اسفند 1392 ساعت 13:21

داداش این علی خیلی وقته فوت شده من قبلا تو فیس بوک دیده بودم :(

جدی
ازاین فیس بوک نمیشه اعتماد کرد شاید دروغ بنویسن مرده

خدا همه بیماران شفا بده

رویــــا دوشنبه 26 اسفند 1392 ساعت 22:31 http://autumn1376.blogfa.com

خدا شفا بده انشاالله

ان شالله

aylin یکشنبه 25 اسفند 1392 ساعت 23:12

اخی خیلی دلم سوخت براش طفلی دعا میکنیم حتما .......اخی

سلام ایلین مهربونم
حتما دعا کن براش طفلیمگه چن سالشه

زهرا یکشنبه 25 اسفند 1392 ساعت 12:02 http://zahra-tina.blogfa.com/

بگـذار سرنوشت هر راهی را که می خواهد برود . . . ما راهمان جـداست

این ابـرها تا مـی توانند ببـارند ، مـا چتـرمان خداست

لایک گلم اینم خیلی زیبا بود

زهرا یکشنبه 25 اسفند 1392 ساعت 11:59 http://http://zahra-tina.blogfa.com/

سلام داداشی وقتی مطلب درباره علی کوچلو خوندم اشکــــــــ

در چشمام حلقه بست

انشالله خداوند شفا به این طفل معصوم رو

همه بیماران شفا پیدا کند انشالله

آمین

سلام عزیزم
آفرین این یعنی حس انسان دوستی این یعنی انسانیت
من تا کوچولو دیدم اشکم در اومد نتونستم این مطلب وبم قرار ندم
ان شالله شفا پیدا میکنه

زهرا یکشنبه 25 اسفند 1392 ساعت 11:54 http://http://zahra-tina.blogfa.com/

به یک ‏جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی اونی که زود میرنجه زود میره، زود همبرمیگرده. ولی اونی که دیر میرنجه دیر میره، اما دیگه برنمیگرده.. به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی می فهمی رنج را نباید امتداد داد باید مثل یک چاقوکه چیزها را می‏برد و از میانشان می‏گذرد از بعضی آدم‏ها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی. به یک‏جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی بزرگ ترین مصیبتبرای یک انسان این است که نه سواد کافی برای حرف زدن داشته باش د نه شعورلازم برای خاموش ماندن. به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی مهم نیست که چه اندازه می بخشیم بلک ه مهم این استکه در بخشایش ما چه مقدار عشق وجود دارد. به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی ، می فهمی شاید کسی که روزی با تو خندیده است را از یاد ببری، اما هرگز آنرا که با تو اشک ریخته است را فراموش نخواهی کرد. به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی توانایی عشق ورزیدن؛ بزرگ ترین هنر جهان است. به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی از درد های کوچک است که آدم می نالد وقتی ضربه سهمگین باشد، لال می شوی. به یک ‏جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی اگر بتوانی دیگری را همانطور که هست بپذیری و هنوز عاشقش باشی، عشق تو واقعی است. به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی همیشه وقتی گریه می کنی اونی که آرومت میکنه دوستت داره اما اونی که با تو گریه میکنه عاشقته. به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی کسی که دوستت داره، همش نگرانته، به خاطر همین بیشتر از اینکه بگه دوستت دارم میگه مواظب خودت باش!!!

احسنت آفرین مرحبا گلم
واقعا لالیک داره خیلی زیبا بود

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.